Ik heb mijn gevoel, dat mijn ouders mij iets hebben aangedaan, laten varen.
Ik heb het gevoel, dat mijn kinderen mij trots moeten maken, laten varen. Zij mogen hun eigen koers bepalen, zoals zij zelf wensen en zoals hun hart ingeeft.
Ik heb mijn gevoel, dat mijn partner mij compleet maakt, laten varen.
Ik heb het gevoel, dat mijn grootouders en voorvaders mij dit moeilijke pad hebben gegeven, laten varen.
Ik dank mijn ouders, grootouders en voorvaderen dat ik leef.
Ik vergeef iedereen, ouders, grootouders en voorvaderen, voor de fouten die men gemaakt heeft.
Ik vergeef iedereen, ouders, grootouders en voorvaderen, voor de onvervulde verlangens en niet nagejaagde dromen.
Ik sta open en bloot voor jullie, zodat jullie kunnen zien dat ik me niet (meer) verstop of aan niemand anders dan mijzelf, verantwoordelijk ben. En ik ben ook verantwoordelijk aan mijzelf om authentiek te zijn. Dat ik bewust ben van mijn bestaan, mijn hart volg, mijn verlangens en dromen na jaag.
Mijn enige verantwoording is mijn eigen welzijn, innerlijke vrede en gezondheid.
Ook zullen er mensen zijn die dit niet begrijpen. Na jaren van hard werken, leren en beproevingen, kan ik zeggen: “ik begrijp mezelf.” Ik kan dat zeggen, omdat ik en ik alleen mijn geschiedenis ken en geleefd heb.
Ik ken mezelf, omdat ik en ik alleen weet wie ik ben, wat ik voel, wat ik doe en waarom ik het zo doe.
Ik heb respect voor mezelf ik geef mezelf de goedkeuring.
Ik voel me vrij….
